ခ်စ္သူဆီက
အခ်စ္ကိုပဲ လိုခ်င္ခဲ့ေပမယ့္
မေမွ်ာ္လင့္တာေတြလည္း ရခဲ့တယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ နံေဘးမွာ
တြယ္ကပ္ လိုက္ပါလာတဲ့ ေၾကကြဲမႈေတြ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္...
အျပည့္အ၀ေတာ့ ခ်စ္ခြင့္မရဘူးေပါ့
နာၾကည္းမႈေတြ အားေကာင္းလာတဲ့အခါ
မရႏိုင္တဲ့ ေနရာတစ္ခုအတြက္
အျပစ္ဖြဲ႕ လမ္းခြဲဖို႕လည္း ဆံုးျဖတ္ဖူးတယ္။
ဒါေပမယ့္....
နာၾကည္းစိတ္ထက္ ပိုခ်စ္တတ္ခဲ့ေတာ့
အဲဒီအေတြးေတြကိုပဲ ျပန္ျပန္ေနာင္တရ
ကံတရားကုိ ပံုခ်ရင္း
ေပးသမွ်ႏွင့္ေရာင့္ရဲ
ခ်စ္ေနရရင္ျပီးတာပဲဆိုျပီ။
ကိုယ္ကိုကိုယ္ တရားခ်ခဲ့ဘူးတယ္။
အဲဒီလိုနဲ႕ ကာလေတြကၾကာ
အနာဂါတ္ဆိုတာ မႈန္ျပျပကေလးေပမဲ့
ငါကေတာ့....
နန္းေတာ္ၾကီးတစ္ခုကို ခမ္းနားတယ္လို႕ထင္ျပီး
သူ႕ဆီကအခ်စ္စစ္ကိုပဲ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးၾကီး ထားခဲ့မိတယ္....။
No comments:
Post a Comment