Friday, December 2, 2011

ဘ၀ရဲ႕ေစရာ


ျဖစ္ခ်င္တာမ်ားျဖစ္ခြင့္ရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႕ ကြ်န္ေတာ္ေျပာေလ့ရွိတယ္။
ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ဖို႕က ခဲယဥ္းေနျပန္တယ္။ဒါနဲ႕...
အားေလွ်ာ့မယ္ၾကံလိုက္ေတာ့ ေလာကၾကီးကကြ်န္ေတာ့္ကိုေျပာျပန္တယ္ ၾကိဳးစားပါဦးတဲ့။
တကယ္ဗ်ာ ၾကံဳရတဲ့ ေလာကဓံေတြၾကားမွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ နိမ့္လုိက္ျမင့္လိုက္ တက္လိုက္ဆင္းလိုက္နဲ႕ပဲ အခ်ိန္ေတြကုန္လာတာကိုသတိထားမိတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀မွာ အာမခံခ်က္ဆိုတာလဲ မရွိဘူး။အနာဂါတ္ကိုမွန္းၾကည့္ျပန္ေတာ့လဲ မႈန္၀ါး၀ါးပဲရွိတယ္။
ေအာ္ ေတြးလိုက္တိုင္း ကဗ်ာမဆန္တဲ့ဘ၀ကို ဘာလို႕မ်ားတပ္မက္ေနပါလိမ့္။ကြ်န္ေတာ္ဘာ့ေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္မႈေတြကိုလိုခ်င္ေနရတာလဲ။
ျပန္ျပီးစဥ္းစားၾကည့္ျပန္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ျမက္ပင္ေလးတစ္ပင္လိုပါပဲ။
ၾကမ္းတမ္းတဲ့ေျမျပင္မွာ ရွင္သန္ရတဲ့ အရိုင္းျမက္ပင္ေလးလိုပါလား။
ဒီလိုက်ျပန္ေတာ့ ကုိယ့္ဘ၀ကိုသနားမိသြားတယ္။ကြ်န္ေတာ္တကယ္ပဲက်ရံႈးေနျပီလားလို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေမးၾကည့္ဖူးတယ္။
တကယ္လို႕ ဘ၀ဆိုတာ ရွင္သန္ျခင္းလို႕ အဓိပါၸယ္ဖြင့္ရင္ ဘာအတြက္ရွင္သန္ေနမွာလဲလို႕ေမးလိုက္ခ်င္တယ္။
လက္ထဲမွာသံုးဖို႕ရွိေနတဲ့ အေၾကြတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕ ကို္ယ့္ကိုယ္ကို ဟားတိုက္ရယ္ခ်င္လိုက္တာ။အလြမ္းသင့္ငွက္ငယ္ေလးေလာက္ေတာင္
တန္ဖိုးမရွိမွေတာ့ ေတာ္ပါျပီ ကြ်န္ေတာ္မလို္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။မေမွ်ာ္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္ခ်င္တာသာျဖစ္ ရင္ဆိုင္ပစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။
ဘ၀ဆိုတာ တခါတခါ စိတ္ဓာတ္ေတြတက္ၾကြေနတဲ့အခါရွိတယ္။တခါတခါ စိတ္ညစ္ေနရတဲ့အခါလဲရွိေနတယ္။
ဒီႏွစ္မ်ိဳးၾကားမွာ ဗ်ာမ်ားေနတဲ့စိတ္ကၾကီးစိုးေနျပန္တယ္။ အသည္းနာဖို႕ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေလာကလမ္းေတြၾကမ္းတမ္းလာရင္
ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္းၾကိတ္ခံစားလိုက္ေတာ့မယ္။ရင္ဖြင့္ရေအာင္ကလဲ ေဘးနားမွာ တစ္ေယာက္မွမရွိ။
ငိုေၾကြးရေအာင္လဲ သတၱိကမရွိ။ အေတာ္ဆိုးတဲ့ ငါပါလား။
ေစလိုေစေနရတဲ့ ဘ၀မ်ိဳးထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္သာယာေနမိတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိတယ္။
ခဏေနေတာ့ ေလာကဓံကလာရိုက္ျပန္တယ္။ကြ်န္ေတာ္လဲက်သြားတာကိုွၾကည့္ျပီး သူတို႕ဟားတိုက္ၾကေသးတယ္။
ဒါေပမယ့္မမႈေတာ့ပါဘူး။ဒါေတြဟာ အဆန္းမဟုတ္ေလေတာ့ တစ္ကိုယ္တည္းလဲေနတတ္ရမွာေပါ့။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာရွိေနသေရြ႕ ကြ်န္ေတာ္မရံႈးေသးပါဘူး။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ေတြ စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြရွိေနပါေသးတယ္။ သြားေတာ့မယ္....
ကြ်န္ေတာ္အေ၀းၾကီးကို တစ္ေယာက္တည္းသြားေတာ့မယ္ဗ်ာ။ကြ်န္ေတာ့္ကိုမတားပါနဲ႕ေတာ့။
ကြ်န္ေတာ္ေလလြင့္ေနပါရေစ။တကယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္လဲက်သြားရင္ စိတ္မပူပါနဲ႕။ ကြ်န္ေတာ္ျပန္ထဦးမွာပါ။
ကြ်န္ေတာ္အျမင့္ကိုေရာက္သြားရင္လဲ မကဲ့ရဲ႕ပါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္စိတ္ေကာင္းေလးေတြထားျပီး အမ်ားအက်ိဳးအတြက္တတ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့
ေပးဆပ္မွာပါ။ကြ်န္ေတာ္ရွင္သန္ေနပါရေစ။ေလာကၾကီးေရ....တစ္ခုတည္းပဲေတာင္းဆိုခ်င္တာပါ....
ေနာက္ထပ္...ဆက္ျပီးရွင္သန္ခြင့္ေလးေတာ့ေပးပါ။ဘာမွမရေတာ့ရင္လဲေနပါေစ။ရွိတာနဲ႕ျဖစ္ပါေစ။
ကြ်န္ေတာ့္ကိုေရွ႕ဆက္သြားခြင့္ေလးေတာ့ေပးပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ခြင့္ေလးေတာ့ေပးပါ။
ကြ်န္ေတာ္ေနတတ္သလိုသာ ေနပါရေစ။

No comments: