တစ္ေတာင္ေပၚတစ္ေတာင္ဆင့္
ေတာင္အျမင့္ပတ္ၿခံရံ
တစ္ေတာင္ဆံုးျပန္ေတာ့
တစ္လံုးက်န္ျပန္ေပသမို႕
ဖန္ဖန္ေလအားအင္ႏိႈးလို႕ရယ္
ႀကိဳးေလွ်ာက္ရျပန္။
ခါတစ္ေလတကယ္ပန္းတာေၾကာင့္
ေတာ္ပါၿပီဆက္မလွမ္းခ်င္ဘု
ရပ္တန္းကရပ္မယ္ႀကံ
အမွန္ေတာ့ျဖစ္ႏုိင္မလား
စခဲ့မိေတာေပါ့
တစ္ေန႕ေတာ့ဆံုးရာေရာက္ပါလိမ့္
အားေလွ်ာ့ကာဆုတ္ခ်င္စမ္းပါနဲ႕
စိတ္ႏြမ္းကိုအသာေျဖဦး
မာလာေငြကန္ေရေအးရယ္ႏွင့္
ငွက္ေတးကိုအာရံုဆင္လို႕
မူတစ္သြင္အားအင္သစ္လိုက္ပါ့
ခ်စ္ဖြယ့္လူသား
........။
ငယ္ငယ္ကစာသင္ခန္းထဲမွာ သင္ခဲ့ရတဲ့ကဗ်ာေလးက အခုေလာကလမ္းေတြေပၚေရာက္ေတာ့မွ နားလည္သြားေတာ့တယ္
No comments:
Post a Comment